انواع NAT

NAT مخفف ترجمه آدرس شبکه است. این یک روش برای ترسیم چندین آدرس خصوصی محلی به یک آدرس عمومی قبل از انتقال اطلاعات است. سازمان هایی که می خواهند چندین دستگاه از یک آدرس IP استفاده کنند، مانند اکثر روترهای خانگی از NAT استفاده می کنند.
NAT چگونه کار می کند؟
بگذارید بگوییم یک لپ تاپ به مودم متصل است. شخصی از لپ تاپ برای جستجوی مسیر های مربوط به رستوران مورد علاقه خود استفاده می کند. لپ تاپ این درخواست را به صورت بسته ای به روتر می فرستد و آن را به وب منتقل می کند. اما ابتدا، روتر آدرس IP خروجی را از آدرس محلی خصوصی به آدرس عمومی تغییر می دهد.
اگر بسته یک آدرس خصوصی را نگه دارد، سرور دریافت کننده نمی داند که کجا اطلاعات را به کجا بفرستد؛ این شبیه ارسال نامه فیزیکی و درخواست سرویس بازگشت اما ارائه آدرس بازگشت ناشناس است. با استفاده از NAT، اطلاعات با استفاده از آدرس عمومی روتر و نه آدرس خصوصی لپ تاپ، به لپ تاپ باز می گردند.
انواع NAT
سه نوع مختلف NAT وجود دارد. مردم به دلایل مختلف از آنها استفاده می کنند، اما همه آنها هنوز هم به عنوان NAT کار می کنند.
1. Static NAT
وقتی آدرس محلی به یک آدرس عمومی تبدیل می شود، این NAT همان آدرس را انتخاب می کند. این بدان معناست که یک آدرس IP عمومی سازگار با آن روتر یا دستگاه NAT وجود دارد.
2. Dynamic NAT
این NAT به جای اینکه هر بار آدرس IP یکسان را انتخاب کند، از طریق آدرس های IP عمومی عبور می کند. این منجر به این می شود که هرگاه روتر آدرس محلی را به آدرس عمومی ترجمه می کند، روتر یا دستگاه NAT آدرس دیگری دریافت می کند. اصطلاحا تبدیل چندین آدرس IP داخلی به یک آدرس IP عمومی را Dynamic NAT می گویند.
3. PAT
PAT مخفف port address translation است. این یک نوع NAT پویاست، اما چندین آدرس IP محلی را به یک آدرس مجزا متصل می کند. سازمان هایی که می خواهند کلیه فعالیت های کارمندانشان از یک آدرس IP منفرد استفاده کنند، از PAT استفاده می کنند، اغلب تحت نظارت مدیر شبکه.

چرا از NAT استفاده کنیم؟
NAT یک فرآیند کاملاً ساده است، اما چه فایده ای دارد؟ در نهایت، این امر به حفاظت و امنیت برمی گردد.
حفاظت از IP
آدرس های IP هر دستگاه متصل به اینترنت را شناسایی می کنند. نسخه IP موجود 4 (IPv4) از آدرسهای IP شماره 32 بیتی استفاده می کند، که امکان 4 میلیارد آدرس IP ممکن را فراهم می کند، که به نظر می رسید بیش از اندازه کافی است که در دهه 1970 راه اندازی شد.
با این حال، اینترنت منفجر شده است و در حالی که همه 7 میلیارد نفر در کره زمین به طور منظم به اینترنت دسترسی ندارند، کسانی که اغلب چندین دستگاه متصل دارند: تلفن، کامپیوتر شخصی، لپ تاپ، تبلت، تلویزیون، حتی یخچال و فریزر.
بنابراین، تعداد دستگاه هایی که به اینترنت دسترسی دارند از تعداد آدرس های IP موجود بسیار فراتر است. مسیریابی همه این دستگاه ها از طریق یک اتصال با استفاده از NAT به تلفیق چندین آدرس IP خصوصی در یک آدرس IP عمومی کمک می کند. این کمک می کند تا در هنگام تکثیر آدرس های IP خصوصی، آدرس های IP عمومی بیشتری در دسترس باقی بماند.
در تاریخ 6 ژوئن 2012، IP نسخه 6 (IPv6) رسماً راه اندازی شد تا نیاز به آدرس های IP بیشتری را برآورده سازد. IPv6 از آدرس های IP شماره 128 بیتی استفاده می کند، که آدرس های IP بالقوه بیشتری را امکان پذیر می کند. سال ها طول می کشد تا این روند به پایان برسد. بنابراین تا آن زمان، NAT ابزاری ارزشمند خواهد بود.
درباره فائزه تقی پور
فائزه تقی پور هستم دانشجوی کارشناسی شبکه کامپیوتری حدود یک سالی هست که نویسنده ام و دارای مهارت ها و مدرک دوره های +MCSA, CCNA ,Network هستم.
نوشته های بیشتر از فائزه تقی پور
دیدگاهتان را بنویسید